عثمان الخمیس از سران
وهابیون می گوید پنجمین شبهه ای که ما به مذهب شیعه داریم و شیعه باید پاسخ
بدهد، این است که شیعه نسبت به ناموس رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و
سلم) ادب را رعایت نمی کند. روایتی را در بحارالأنوار نقل کرده اند از قول
آقا امیرالمؤمنین (علیه السلام) که می گوید:
سافرت مع رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم لیس له خادم غیری، و کان له
لحاف لیس له لحاف غیره و معه عائشة و کان رسول الله صلی الله علیه و آله
ینام بینی و بین عائشة لیس علینا ثلاثتنا لحاف غیره، فإذا قام إلی صلاة
اللیل یحط بیده اللحاف من وسطه بینی و بین عائشة.
من با رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به سفر رفتم و عایشه هم همراه
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و تنها خدمتگذار رسول اکرم
(صلی الله علیه و آله و سلم) من بودم و یک لحاف هم بیشتر نداشتیم، و رسول
اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بین من و عایشه می خوابید. رسول اکرم
(صلی الله علیه و آله و سلم) صبح بیدار شد برای نماز شب خواندن و من
خوابیده بودم و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد این لحاف را بین
من و عایشه فاصله گذاشت و جمع کرد تا فاصله باشد بین من و عایشه.
آیا بزرگداشت موالید و وفیات اولیای خدا بدعت است؟
وهابیان بزرگداشت تولد و وفات اولیا و رجال آسمانی و اجتماع در تولد و وفات
آنان را بدعت و حرام می دانند تو گویی آنان دشمن سرسخت بزرگان دین واولیای
الهی هستند.
آیا آیه ای در قرآن کریم در باره جواز توسل به مردگان وجود دارد؟
پاسخ :
آیه 64 سوره نساء :وَلَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ
فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ
تَوَّاباً رَحیماً.اگر ایشان وقتی به خودشان ظلم کردند نزد تو آیند پس از
خداوند طلب بخشایش کنند و رسول خدا هم برای ایشان طلب بخشایش کند به تحقیق
خداوند را توبه پذیر وبخشنده خواهند یافت .
همانطور که مشاهده می شود رفتن به نزد رسول خدا برای طلب بخشایش در این آیه
عام است ؛ هم شامل حیات ایشان و هم بعد از مرگ ظاهری می شود . علمای اهل
تسنن در مورد این آیه کلمات بسیار جالبی دارند :ثم یرجع إلی موقفه الأول
قبالة وجه رسول الله صلی الله علیه وسلم ویتوسل به فی حق نفسه ویستشفع به
إلی ربه سبحانه وتعالی ومن أحسن ما یقول ما حکاه الماوردی والقاضی أبو
الطیب وسائر أصحابنا عن العتبی مستحسنین له قال ( کنت جالسا عند قبر رسول
الله صلی الله علیه وسلم فجاء أعرابی فقال السلام علیک یا رسول الله سمعت
الله یقول ( ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوک فاستغفروا الله واستغفر لهم
الرسول لوجدوا الله توابا رحیما ) وقد جئتک مستغفرا من ذنبی مستشفعا بک إلی
ربی ثم أنشأ یقول
مطالبی که آنها برای ادعای خود به آن تمسک می کنند چند نکته است:
1. نکته اولی که آنها به آن تمسک کرده اند روایتی است که عکرمه از ابن عباس
روایت می کند که: آیه تطهیر در مورد زنان پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و
آله ـ نازل شده، ولی باید داست که به روایات عکرمه نمی توان اعتماد کرد.
زیرا عکرمه راوی این روایت از افرادی است که علماء علم رجال او را ضعیف
دانسته اند و او را دروغ گو معرفی کرده اند. ذهبی رجالی معروف اهل تسنن در
میزان الاعتدال نکاتی را درباره او نقل می کند که برخی را نقل می کنیم:
الف: علی ابن عبید درباره عکرمه گفت «انّ هذا الخبیث یکذب علی ابی» (این خبیث به پدر من دروغ می بندد).
ب: محمّد بن سیرین: «ما یسوء نی ان یکون من اهل الجنة و لکنّه کذا» من
ناراحت نمی شوم که او از اهل بهشت باشد امّا او کذّاب و دروغ گو است.
کی از مسائلی که وهابیان بر آن تأکید زیادی دارند موضوع حرمت زیارت زنان
است بر قبور صالحان، آنان برای این ادعای خود به برخی از روایاتی که از
پیامبر – صلى الله علیه وآله – نقل شده استناد می کنند، ازجمله این روایتکه
می گوید:
لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ زَوّاراتِ الْقُبُورِ (1)
پیامبر خدا، زنانی را که بسیار به زیارت قبور روند، لعن کرد.»
ولی باید توجه داشت که استدلال با اینگونه احادیث، بر حرمت زیارت برای زنان، از جهاتی صحیح نیست:
1 - بسیاری از علما این نهی را، نهی کراهتی میدانند و علت کراهت، شرایط
خاصی است که بر آن زمان حاکم بوده است که یکی از شارحان حدیث مانند مؤلف
«مفتاح الحاجه» در شرح خود بر صحیح ابن ماجه میگوید:
پرسش: در سوره حمد می خوانیم «ایاک نعبد و ایاک نستعین»، لذا توسل و کمک خواستن از غیر خداوند شرک و سبب کافر شدن است.
1. هیچ مانعی ندارد انسان در کارها و مقاصدش از وسایل و امکاناتی که خدا در
اختیار بنده اش قرار داده کمک بگیرد و استفاده کندو اگر کمک گرفتن از آن
وسایل شرک بود نباید خداوند در اختیار بندگانش قرار میداد و ...
و خداوند هم در قرآن کمک گرفتن از غیر خودش را در چند مورد مطرح فرموده:1-
تعاونوا علی البر و التقوی(مائده /2 ) در نیکو کاری و پرهیزگاری با هم دیگر
تعاون و همکاری داشته باشیدکه در این آیه به کمک کردن به یکدیگر دستور
میدهد.2- ازشکیبایی و نماز یاری بجویید در حالی که استعانت از نماز و صبر،
استعانت از غیر خداست، چون نمازفعلی از افعال بنده است همچنین صبر هم بنابر
اینکه منظور روزه یا جهاد باشد همانطور که در بعضی از تفاسیر نوشته اند
فعلی از افعال بنده است یا اینکه صفتی از صفات بنده است.3- سوره کهف آیه ی
95 آنچه پروردگارم به من در آن تمکن و قدرت داده (از کمک مالی)بهتر است پس
مرا(با نیروی انسانی)یاری کنید.4- سوره ی طه آیه ی 18 که حضرت موسی در جواب
سوال خداوند که میفرماید این چیست در دست تو میگوید: این عصای من است که
بر آن تکیه میکنم و برگها را برای گوسفندان با آن میریزم و برای من در آن
حاجتهای دیگری است که در این آیه هم حضرت موسی از عصای خود برای کمک و یاری
جستن استفاده نموده است.
پرسش: شروع گریه و عزا برای امامان شیعه، از آن زمان بود که علمای شیعه به تدریج ،آن را به صورت یک عبادت و سنّت در آوردند.
جواب اجمالی:
اولاً: عزاداری بر امام حسین (ع) از زمان پیامبر اسلام (ص) برپا شده است و این مطلب از طریق شیعه و سنّی نقل شده است.
ثانیاً: بعد از شهادت امام حسین (ع) عزاداری آن حضرت توسط اهل بیت ـ علیهم
السلام ـ برپا شد و نخستین عزاداران آن حضرت، اسراء کربلا بودند و مکان
عزاداری نیز در کوفه و شام بوده است. در مدینه نیز نخستین فرد عزادار امّ
سلمه زوجة رسول اکرم (ص) می باشد و شیعیان پیرو و تابع سنّت نبوی و ائمه
اطهار هستند.
آیا امام حسین علیه السلام را شیعیان به شهادت رسانده اند؟!!
توضیح سؤال:
با وجود تمام نصوص و عبارات صریحی که در متون تاریخی ذکر گردیده و همچون
روز روشن است که قاتل امام حسین علیه السّلام چه کسی است؛ اما با این وجود
همچنان برخی افراد در سایت ها و کتاب های خود در صدد عوام فریبی و سم پاشی
بر آمده و این جمله از امام حسین علیه السلام در کتاب ارشاد شیخ مفید رحمه
الله علیه را خطاب به شیعیان آن حضرت دانسته و به این وسیله آنها را قاتلان
واقعی آن حضرت معرفی نموده اند. از این رو لازم است توضیحاتی پیرامون این
موضوع ذکر گردد.