از پیامبر اسلام نقل
شده که:ان المیت لیعذب ببکاء اهله علیه،همچنین روایات دیگری در مورد مذمت
گریه و عزا بر میت وارد شده است.بااین حال چرا شیعیان بر گذشتگانشان
عزاداری می کنند؟
جواب اجمالی:
روایات مذکور، از طرف عایشه همسر پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ
پذیرفته نشده، و او به راویان این روایت نسبت فراموشی و اشتباه داده است،
زیرا ناقلین، درست نقل نکردهاند، و ابن عباس هم میگوید، این روایات سخن
خلیفه است نه سخن پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ . علاوه بر آن،
روایات مذکور با قرآن مخالفت دارد، و اگر سخن پیامبر هم باشد، مربوط به
کفار میشود نه مسلمانان.
ائمه شیعه از اعمال شیعیان مانند برگزاری مراسمات عزاداری یا بر پایی جشن
برای آنها، در آخرت تبری می جویند و هیچگونه رضایتی بر چنین بدعتهای ندارد؟
جواب اجمالی:
اولا: باید گفت خود ائمه اطهار(علیهم السلام) سفارش به عزاداری نمودند، و
همچنین فرموده اند در شادی ما شاد باشید و ثانیاً قرآن سفارش به تعظیم
شعائر (که عزاداری ها و جشن های مربوط به ائمه (علیهم السلام) مصداقی از آن
می باشد) نموده است.
پرسش: آیا صحیح است شیعیان همواره عامل افتراق بین مسلمانان هستند ؟
جواب:مصلحان و دانشمندان روشنفکر اسلامی معاصر، اتحاد و همبستگی ملل و فرق
اسلامی را از ضروری ترین نیازهای اسلامی می دانند؛ به ویژه در اوضاع و
احوال کنونی که دشمن از همة جوانب به آنها هجوم آورده و پیوسته با وسایل
مختلف در پی توسعة اختلافات کهن و اختراع اختلافات نوین است.
همان طور که می دانیم وحدت و اخوات اسلامی، سخت مورد عنایت و اهتمام شارع
مقدس اسلام بوده و از اهمّ مقاصد اسلام محسوب می شود و قرآن، سنت و تاریخ
اسلام و سیرة پیامبر (صلی الله علیه وآله) گواه آن می باشد.
پرسش: در قرآن کریم مکتوب است که خداوند در عرش استقرار یافته است و بیش از صد آیه در قرآن آمده که خداوند را علی کبیر توصیف نموده است که اینها نشان دهنده جسم بودن خداست.
وهابیت می گوید شیعه معتقد به الوهیت علی ابن ابیطالب است؟ آیا این مطلب صحیح است؟
جواب:
دربارة شخصیت های بزرگ جهان موضع گیری های بسیار متفاوت و گاه متضادی دیده
می شود. از یک سو دوستانی پیدا می کنند که در راه آنان سر از پا نشناخته و
جان را پروانه وار فدای آنان و آرمان هایشان می کنند و به پاس دوستی و محبت
خویش بدترین شماتت ها و سخت ترین شکنجه ها را به جان خریدار می شوند و از
سوی دیگر، دشمنانی کینه توز و لجوج که در این راه از مروّت و انسانیّت و
منطق پا فرارتر گذاشته و همه چیز را فدای دشمنی و عناد و عداوت خویش می
کنند.
اصلا امام مهدی که شیعه میگه وجود ندارد.
در کتب صحاح اهل تسنّن ابوابی به نام مهدی ـ علیه السّلام ـ منعقد و
احادیثی از پیغمبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ نقل شده است از باب
نمونه:
1. عبدالله از پیغمبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ روایت کرده فرمود دنیا سپری
نخواهد شد تا این که مردی از اهل بیت من که نامش نام من است بر عرب حکومت
می کند.[1]
ترمذی بعد از نقل این حدیث می گوید این حدیث صحیح است و نیز می گوید در
مورد مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشّریف ـ علی ابو سعید، ام سلمه و
ابوهریره روایت از پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ نقل نموده اند:
وهابی های الجزایر می
گویند که ما شیعیان می گوییم که جبرییل وحی را اشتباهی به جای امام علی به
حضرت محمد ( ص ) داد ، آیا این مطلب صحت دارد ؟
توضیح شبهه :
از زمان هاى گذشته شیعه را متهم نموده اند که معتقد است جبرئیل در جریان
وحی خیانت کرده و به جاى آن که رسالت را به على بن ابى طالب ابلاغ کند آن
را بر رسول خدا صلى الله علیه وآله ابلاغ نموده است. از این رو بعد از سلام
نمازشان سه بار دست خود را بالا می برند و می گویند: (خان الامین) .
آیا علماى مذاهب چهارگانه ، درباره تبرّک و یا مس منبر و قبر پیامبر ( ص ) و یا قبور صالحین ، نظر مثبت دارند؟
پاسخ :آرى ، از احمد بن حنبل رییس مذهب حنابله ، و رملى شافعى و محبالدین
طبرى و ابو الصیف یمانى - یکى از علماى بزرگ مکه و زرقانى مالکى و عزامى
شافعى و دیگران نقل شده است ، که تفصیل آن به این شرح است:
1 - عبداللّه ، فرزند احمد بن حنبل مىگوید: از پدرم پرسیدم: مسّ منبر
رسولاللّه و تبرّک با مس آن ، و بوسیدن و یا مس و متبرّک شدن به قبر شریف و
یا بوسیدن آن به قصد ثواب ، چه حکمى دارد؟ پدرم گفت: هیچ اشکالى ندارد
.( الجامع فى العلل و معرفة الرجال ، ج2 ، ص32 ؛ وفاءالوفا ، ج4 ، ص1414.)
چرا علی(ع) در شورای 6 نفره انتخاب عثمان شرکت کرد؟
توضیح سوال : اگر امام در زمام داری ؛خود را منصوص تز جانب خدا و رسول
میدانست؛ پس چگونه در شورای 6 نفره شرکت کرد؟ آیا این عمل
امیرالمومنین(ع)نشانه ی تایید شورا و عدم اعتقاد به حق الهی نیست؟
چرا شیعه قایل به تحریف قرآن است؟
موضوع تحریف قرآن از دیرباز توسط اهل سنت به عنوان اتهامی بر مذهب حقه شیعه
وارد شده است. غافل از آنکه هر چه که در احادیث موثق شیعه یافت می شود
نوعی اختلاف قرائت است. این نوع قرائت که گاهی به نقصان حروف و یا کلماتی
در قرآن فعلی اشاره دارد حقیقت قرآن کریم است که بر پیامبر اکرم(ص) نازل
شده و توسط جاننشینان بر حق او بیان شده است.
تحریف هم عمدتا زمانی بر کتابی اطلاق می شود که مفاهیم کلی آن نابود شده و
تشخیص حق از باطل در آن پوشیده بماند. اگر چه قرائت ائمه شیعه مقداری با
قرائت قاریان قرآن تفاوت دارد – همان گونه که خود قاریان با یکدیگر اختلاف
قرائت دارند- ولی با صرفنظر از آن و یا با وجود آن هرگز نمی شود عنوان
تحریف قرآن را بر آن نهاد.